ARBA'UNA HAADITH (31) HADISI NA TALATIN DA DAYA

An karɓo daga Abu Abbas, Sahlu ɗan Sa'ad Assa'idi (R.A) ya ce, "Wani mutum ya zo wajen Annabi (ﷺ) ya ce da shi "Ya Manzon Allah! Nuna min aikin da idan na aikata shi, Allah zai ƙaunace ni, mutane ma za su ƙaunace ni." Sai (Annabi ﷺ) ya ce, "Ka yi zuhudu cikin lamarin duniya, sai Allah ya ƙaunace ka, kuma ka nisanci abin da ke hannun mutane, sai mutane su ƙaunace ka." Ibnu Majah ne ya rawaito shi (#4102) da waninsa ta hanyoyi masu kyau.

SHARHI

Su mutane, idan za ka miƙa hannu, sai su tsane ka; yau ka tambaya, gobe ka tambaya, jibi ka tambaya. Amma in ka kame hannunka shi kenan, sai ka tsira lafiya a gurinsu. To abin da ake nufi da, "Ka yi zuhudu cikin lamarin duniya...." shi ne ya kasance mutum ya ɗauki duniya ba komai ba, abin da kawai zai bukata a cikin duniya, shi ne duk abin da yake wajibi, larurar rayuwa, abin da rayuwa take buƙata kafin ta gudana a gidan duniya, wanda zai zamar maka dole a rayuwa shi ne ake bukata. Larurar rayuwa ne ya kasance mutum ya samu halin da zai yi aure, don Ya sami matar da za ta katange shi daga afkawa cikin laifi; larura ce ta rayuwa ka sami ci da sha; larura ce ta rayuwa samun gida, mahallin da za ka zauna, ba sai ka zauna a gidan haya ba. Idan gari yana da girma, ba zai yiwu ba dole sai kana da abin hawa. Saboda haka abin da ake nufi da zuhudu, shine abin da yake dole ne a rayuwa ya kasance ka same shi, kar ka ce ka damu da nafilar rayuwa. To idan ka yi haka, sai Allah ya so ka. In ka fifita duniyarka a kan lahira, to wannan ƙarshenta zargi ya zo. Duk inda aka zargi duniya, to ana zargin ne a kan masu fifita ta a kan abin da ya shafi harkar lahirarsu. Amma mutanen da suka flfita lahira a kan duniya, in sun samu duniya suna amfani da ita, amma da wani abu ya zo na lahira, suna fifita shi sama da komai. To wannan shi ne ƙarshen zuhudu. Ba kamar yadda muke ɗaukar yadda sufaye suka kawo zuhudu ba, cewa shi ne idan ka sami abinci mai kyau, kar ka ci, sai kwananne ya fara wari, wai saboda gudun duniya. Wannan ba ya cikin abin da yake zuhudu wanda shari‘a ta amince ka yi zuhudu a cikinsa.